چه خوش است

چه خوش است رسم عشقی،زتو دلربا کشیدن

وبه لوح سینه ،عمری، نفس ترا کشیدن

نه عجب اگرکه جان را به هوای تو سپارم

عجب آنکه بی تو چون جان به درسراکشیدن؟؟((((((((مهدی زکی زاده قریه علی11/11/90)))))))

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

بی چتر.....زیر بارانم

به وسعت چشمان دریایی ات اعتماد دارم.....

                                        که روزی........

                                              رود تنهای چشمم را....

                                                    درآغوش خواهی کشد.

به خورشید گرم و روشنت ایمان دارم...

                                     خواهی تابید...

                                          به سرزمین سرد و تاریک دلم...

                                                               که در قطب تنهایی....

                                                                          چشم انتظار است.

و به کرامت دستانت...

                     که خواهند بارید

                    - با مهر و عشق –

                                       بر سرم.

                                    چتر غرور را بسته ام....

                                                                     ببار .

((((((((مهدی زکی زاده قریه علی11/11/90)))))))

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

از شاخه ی دلشکسته ، درباد

                   وز سوز ترانه های شمشاد

                                      شدکاسه ی صبر غربتم پر

                                                           عشقم

                                                                    مبر

                                                                        ای صمیمی

                                                                                   از یاد.

 ((((((((مهدی زکی زاده قریه علی12/11/90)))))))

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

صدا بزن مرا...

بازبان مادرزادی لبخندت.

بی تو

 - دلم –

     در مدار سرطان حسرت است.

جغرافیای روزگارم

بی تو

دلگیر از شب تنهایی ست.

دیر زمانی ست که می بارم

- در دوری ات –

بمان به یادم

رنگین کمان در راه است. ((((((((مهدی زکی زاده قریه علی12/11/90)))))))

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

خواندن حرف عاشقی ، لازمه اش ، سواد نیست

                           گفتن وصف عشق تو ، دو بدمش زیاد نیست

                                                          جان دهمت زعاشقی، از تو ولی توقعم....

                                                                           جز که کنی زمرحمت ، ازدل خسته یاد نیست

((((((((مهدی زکی زاده قریه علی12/11/90)))))))

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


مجموعه سروده های جدید

باش با من....

همراه ترانه های من باش

درگیر ترانه های من باش

 

تا از غم دوریت نمیرم

خود جزو بهانه های من باش

 

گل می کند از تو شعرهایم

آبی به جوانه های من باش

 

می خواهمت از نهایت جان

پس،گوش به ناله های من،باش

 

تاسوز مرا همه بدانند

گویای زبانه های من باش

 

چون زلف سیاه شب،پریشان

تا صبح ،به شانه های من باش

 

درچشمه ی چشم اشکبارم

دردانه ی دانه های من باش

 

درقصه ی غصه دار دوری

تفسیر فسانه های من باش

 

تاشعر مرا دلت پسندد

همراه ترانه های من باش((((((((مهدی زکی زاده قریه علی11/11/90)))))))

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

نان بازو.....

سفره ام خالی ست ،زیرا، نان بازو می خورم

دست خالی می روم تا خانه ، جارو می خورم

اندرونم را چنان پرکرده نور معرفت

کزحسودان زخم چشم، از زیرابرو می خورم

((((((((مهدی زکی زاده قریه علی12/11/90)))))))

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

بیت المال خور.....

حق مردم را بقدرت ، زور بازو ،می خورم

عقرب زیر پلاسم ، لقمه از رو می خورم

 

عده ای از اهل قدرت دوستداران من اند

رفته زآنها پول من ،بالا زپارو ، می خورو.

 

حق جمعی را بضرب قدرت یاران خود

مال بعض را به مکر و حیله ، جادو ، می خورم

 

بسکه پشتی گرم دارم از رفیقان شفیق

می زنم در پای سفره ، چارزانو ، می خورم

 

کاروان سالار را همراه و بادزدان رفیق

تا ته اموالشان را کرده جارو ، می خورم

 

نان بیت المال دارد چربی و قند زیاد

می کنم با ناز نازک پشت ابرو ،می خورم

 

حق جمعی را بزور و مال بعضی باکلک

اختلاس و رانت را بارمز ((یاهو)) می خورم

 

قاضی پرونده را هم - گیر افتادیم اگر....

رام کرده...می دهم یک سهم بر او .....می خورم

 

گر توافق کرد ازرائیل در هنگام مرگ

می برم در قبر مالم را ، درآنسو می خورم

((((((((مهدی زکی زاده قریه علی12/11/90)))))))

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


مسیر روشن

تا عشق رسول و آل در سر داریم

بر رحمت حق یقین و باور داریم

تاریک نمی شود مسیر روشن

تا همچو علی امام و رهبر داریم(زکی زاده)

حرکت ناجوانمردانه ی استکبار جهانی در ترور دانشمندان هسته ای ایران اسلامی هرگز به ثمر نخواهد نشست.

ادامه خواهیم داد مسیر سرافرازی شهید احمدی روشن و دیگر شهیدان راه انقلاب و اسلام را


دهه‏ی فجر مبارک

انقلاب ما انفجار نور بود

آسمان شب هوای روز داشت                              هرمسلمانی دلی پر سوز داشت

تیر بود و تیرگی بود و ستم                                پشت ملت زیر بار ظلم ، خم

خون یاران بر درو دیوار بود                              هرطرف دلداده ای بر دار بود

جرات فریاد در لب ها نبود                                 غیر غم در چهره ها پیدا نبود

ظالمان را سفره های رنگ رنگ                          در دل مظلوم ، باروت تفنگ

شاه با درباریان در عیش و نوش                         ثروت ایران به تاراج و فروش

 ابرهای تیرگی در راه بود                                     از غم ملت، امام (ره)، آگاه بود

عشق در محراب خون جان می گرفت                 آتش اندر جان دیوان می گرفت

اندک اندک خون ملت شدبه جوش                 دست ها شد مشت در جوش و خروش

شهر ازخون شکل دریا می گرفت                         لحظه لحظه حرکتی پا می گرفت

ناگهان دریای خون پرموج شد                            خشم ملت از ستم در اوج شد

موج خون آمد بساط شب شکست                         شب پرست از میهن ما بار بست

رهبر آمد، جوش ملت شد فزون                          شاه شب با تخت شب شد واژگون

میهن از هر شرق و غرب آزاد شد                        ملت از پیروزیش دلشاد شد

شد درخت انقلاب از خون پدید                           جاودان باد یاد یاران شهید

گشته ایران زانقلابش سربلند                            اینچنین از پیر رهبر گیر پند:

  ((دست نامحرم زمیهن دور کن

سینه ات را از خدا پرنور کن))(شعر:زکی زاده)

مبارکباد بر فجرآفرینان و پیروان راستین طریق حق و عدالت ،راه روشن شهیدان و امام شهیدان(ره)،ایام پیربرکت دهه ی مبارکه فجر انقلاب اسلامی ایران


انتظار فرج

انتظار فرج...

انتظار فرج ، اندیشه ی باران شدن است

در زمستان و خزان ،شوق بهاران شدن است

 

می رسد آنکه دهد بر دل دلمرده نفس

فصل پایان زمین،محو گلستان شدن است

 

دور گردون دوسه روزی بمراد ستم است

قسمت کاخ ستم ساخته، ویران شدن است

 

می رسد آنکه کند وصل زمین را به سماء

او که تصمیم الهیش به پنهان شدن است

 

غیبت اوست مسلمانی مان را محکی

وقت در خط ولی بودن و سلمان شدن است

 

((آسمان بار امانت نتوانست کشید))

اجر این بار بسر بردن،انسان شدن است

 

آسمانی شو و دل را به ولایش بسپار

شرط رضوان خدا جزو محبان شدن است

اللهم عجل لولیک العجل ((((((مهدی زکی زاده 11/11/90)))))

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++